opis coming 2 america

Oraz byliśmy długo oraz szczęśliwie… Oczywiście z pewnością mogliśmy pomyśleć po finałowych scenach "Panującego w Drugim Jorku", kiedy Akeem (Eddie Murphy) i Lisa (Shari Headley) przejeżdżali ślubną karocą wśród wiwatujących poddanych. 30 lat później ujawnia się jednak, że książęcy żywot nigdy nie istnieje taki różowy. Bo chociaż Akeem i Lisa mieszkają w dostatku wspólnie ze prostymi trzema ambitnymi córkami, to ponad przyszłością dynastii zawisły ciemne chmury.

Król Jaffe Joffer (James Earl Jones) jest umierający, natomiast jego następca nie ma męskiego potomka. W świetle zamundańskiego prosta to istotny kłopot dla dużego domu a tegoż Akeema, którego wszyscy obwiniają o zaistniałą sytuację. Nie koniec, że codziennie musi pokornie znosić przytyki na materiał własnej męskości, to ciągle krnąbrna córka odmawia zawarcia politycznego małżeństwa z synem lokalnego watażki. Na korzyść przychodzi jednak pewien Semmi (Arsenio Hall), który ułatwia, że Akeem że mieć syna w Ameryce. https://filmyzlektorem.pl/kryminal/

Tak dlatego bohaterowie wsiadają do samolotu oraz znowu lądują w Queens. Pod względem wielkości nawiązań i odniesień fani oryginału nie powinni poczuć się zawiedzeni. Dostajemy bowiem lokatorów kultowego salonu fryzjerskiego (tak, wciąż debatują o boksie), przaśnego pastora i różne ciekawe charaktery (pamiętacie rapujące bliźniaczki?). Jeśli natomiast chodzi o pomysł na sequel, no cóż… scenariusz to po prostu kalka oryginału z okazją, że była, sprawdzona formuła zadziała raz jeszcze.

Za sukcesem "Księcia w Tamtym Jorku" stawał przede każdym komediowy duet Murphy-Hall i soczysty, nieco niepoprawny humor istotny dla komedii Johna Landisa ("Nieoczekiwana zmiana miejsc", "Szpiedzy tacy jak my"). Dzisiejsze "Coming 2 America" jest teraz wersją zdecydowanie bardziej ugrzecznioną, a dołączenie do obsługi gwiazdy "30 Rock" Tracy’ego Morgana również znanej z "SNL" Leslie Jones stanowi jedynie próbę ożywienia dosyć mdłej atmosfery. Broni się też drugoplanowa rola Wesleya Snipesa, który dodaje się we chłodnego Akeemowi generała Izziego.

Nie potrafimy zapominać, że lata 80. dawny okresem niezwykłej popularności Murphy'ego. Po koncertach w "SNL" również mało głośnych rolach komediowych (m.in. "Gliniarz z Beverly Hills") aktor zyskał status gwiazdy gwarantującej komercyjny sukces. Na pozycję nie mógł również narzekać Hall, który szybko po premierze dostał własny talk-show, gdzie byliśmy m.in. Bill Clinton z saksofonem czy zawodnicy legendarnego składu Chicago Bulls. Wcielający dziś się w pracę królewskiego syna Jermaine Fowler był zatem wysoko zawieszoną poprzeczkę.

Głównym problemem Lavelle'a jest ale to, że zwyczajnie nie wzbudza takiej emocji kiedy jego ojciec. Praktyczny i ciągle pozytywnie nastawiony Akeem doskonale uosabiał ducha reaganowskiej Ameryki, gdzie ciężka praca była gwarantować awans społeczny. Lavelle to szybko natomiast przedstawiciel pokolenia milenialsów – w wieku 30 lat wciąż jest z matką, oraz jego inne rozmowy o pracę odbywają się niepowodzeniem. Wszyscy na pewno mają szeroki uśmiech, z którym Akeem szorował podłogi restauracji Mcdowell's. Fowler nie jest że tej energii co młody Murphy.

Twórcy filmu starają się więc ożywić opowiadaną sprawę w obcych obszarach. Na pomoc z wszą pewnością zasługują kostiumy Ruth E. Carter, jaka korzysta już na koncie Oscara w niniejszej grupie za pracę przy filmie "Czarna Pantera". Jak na dom królewski przystało – jest barwnie natomiast na bogato. Również prezentacja większości bohaterów odwiedzających pałac przebiega spektakularnie, jak gdyby taneczna choreografia była oczywistą częścią etykiety także będę się upierać, że tutaj w gospodarki showmana najlepiej wypada Snipes.

Co do indywidualnego dworu, na jakim gra się większość akcji, nie stanowi on takim źródłem humoru jak Ameryka w głównej połowie filmu. Zamunda, jako sztucznie wykreowany twór, sprzedaje się sterylna i nijaka. Wielki z oryginału Queens miał przecież charakter zaś wtedy dopiero na pokazanych w nim nierównościach, problemach klasowych i doskonałych osadzony był pełen komizm filmu. Oczywiście jak Murphy’emu brak właśnie tej ikry, za jaką pokochaliśmy Akeema, tak Zamunda Brewera stanowi w zestawieniu z Pozostałym Jorkiem Landisa po prostu nudna.

"Coming 2 America" jest niewiele zabawnych scen, jedną doprawdy problematyczną (zgadnij, drogi widzu, co powiedzielibyśmy, jeżeli w historii zbliżenia między Akeemem a Mary zamienić bohaterów miejscami), przecież w grupy jest (mimo kostiumów) dość bezbarwną całość. Jako fanka "Panującego w Tamtym Jorku" sequel obejrzałam, natomiast na może nie będę wracać do niego tak chętnie jak do pierwszej połów.